غـــــــــــم دل با که بگویم که مرا یارى نیست

جز تـــــــــو اى روحِ روان، هیچ مددکارى نیست

غم عشق تو به جان است و نگویم به کسى

که در این بــــــــادیه غمزده، غمخوارى نیست

راز دل را نتوانــــــــــــــــــم به کسـى بگشایم

که در این دیــــــــــــر مغان رازنگهدارى نیست

ساقى، از ساغـــــر لبـــــریز ز مـــى دم بـربند

که در این میکـــــده مىزده، هشیارى نیست

درد من، عشق تــــــو و بستر من؛ بستر مرگ

جز تواَم هیچ طبیببــــــى و پــــــرستارى نیست

لطف کن، لطف و گـــــــذر کن به سر بـــالینم

که به بیمــــــــــارى من جان تو، بیمارى نیست

قلـــــــــم ســـــرخ کشم بر ورق دفتر خویش

هان که در عشق من و حُسن تو، گفتارى نیست