اعراب به ما آموختند که آنچه را که میخوریم "غذا" بنامیم و حال آنکه در

زبان عربی غذا به "پس آب شتر" گفته میشود.

... اعراب به ما آموختند که برای ش

مارش جمعیّتمان کلم? "نفر" را استفاده کنیم

و حال آنکه در زبان عربی حیوان را با این کلمه میشمارند و انسان را با

کلم? "تن" میشمارند؟

شما ? تن آل عبا و ?? تن صحرای کربلا را بخوبی

میشناسید.

....... اعراب به ما آموختند که "صدای سگ" را"پارس" بگوئیم و حال آ

نکه این کلمه

نام کشور عزیزمان میباشد؟

........ اعراب به ما آموختند که

"شاهنامه آخرش خوش است"

و حال آنکه فردوسی در

انتهای شاهنامه از شکست ایرانیان سخن میگوید.

....... آیا بیشتر از این میشود به یک ملّت اهانت کرد و همین ملّت هنوز نمیفهمد

که به کسانی احترام میگذارد که به او نهایت حقارت را روا داشته اند و

هنوز با استفاد? همین کلمات به ریشش می خندد.

حد اقلّ بیائید با یک انقلاب فرهنگی این کلمات و این افکار

را کنار بگذاریم.

بجای "غذا" بگوئیم "خوراک"

بجای "نفر" بگوئیم "تعداد"

بجای "پارس سگ" بگوئیم "واق واق "

بجای " شاهنامه آخرش خوش است " بگوئیم "جوجه را آخر پائیز میشمارند.